အလုပ္က မအားေတာ့ စာေရးခ်ိန္ေတာင္ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းေဝမင္းကေတာ့ မင္းငါ့ကို တစ္ေယာက္ထဲ ပစ္ထားတယ္ ရက္စက္လိုက္တာတဲ့ …. Blog ကိုေမ့ထားတာမဟုတ္ပါဘူး…. အလုပ္လုပ္ေနရင္ေတာင္ ကိုယ့္ blog ေလးကိုစိတ္ေရာက္ေနတာ .. ဘာေလးေရးမယ္ ဘယ္လိုေလး ေရးလိုက္မယ္ဆိုျပီ း .. ဒါေပမယ့္ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရးခ်ိန္မေျပာနဲ႕ ဖတ္ခ်ိန္ေတာင္ မနည္း ယူ လိုက္ရတယ္ ….ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ ေရမိုး ကမန္းကတမ္းခ်ိဳး စာေလး အလုအယက္ဖတ္ ျပီးရင္ ကျပာကယာ အိပ္ရေတာ့တာပဲ…..မနက္မိုးလင္းေတာ့ ႏွိဳးစက္က အသံျမည္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ပိတ္ ျပီးေတာ့ ကသုတ္ကယက္ အိပ္ယာထ ျမန္ျမန္ေလး မ်က္ႏွာသစ္ ျပီးေတာ့ လစ္ေတာ့အလုပ္ကို………. နိင္ငံျခားဘဝ ဒီေလာက္လွမယ္ မွန္း အစက မသိခဲ့တာနာတယ္ လို႕ ေတာင္ ညည္းမိေလရဲ႕

ဒီေန႕ မနက္ အိပ္ယာနိးေတာ့ မိုးကေတာ္ေတာ္ အံု႕ေနတာ… ေလေတြကလည္းတုိက္ေနတာ အရမ္းပဲ ေအးကေအးနဲ႕ျဖစ္နိင္ရင္ အိပ္ယာထဲေကြးေနခ်င္လိုက္တာ… ေၾသာ္ သူ႕ဆန္စား ရဲမွေပါ့… မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ ထမင္းေတာင္မစားနိင္ပါဘူး .. ေနာက္က်ေနျပီဆိုျပီးထြက္လာလိုက္တာ ထီးယူခဲ့ဖို႕ေမ့သြားတယ္.. အိမ္အျပင္ေရာက္မွ ထီးက်န္ခဲတာ သတိရေတာ့ ျပန္လွည့္ယူမယ္အလုပ္ ညကသတင္း ထဲမွာလာတာကိုသတိရသြားမိတယ္ေလ……..မိုးမရြာဘူးတဲ့ …. ျပန္လွည္႔ရင္လည္း ေနာက္က်ေတာ့မယ္….ကဲမထူးပါဘူးဆိုျပီး ဇြတ္ထြက္လာလို္က္တာ တကယ္ပါဗ်ာ တစ္ေန႕လံုး မိုးကိုတစ္စက္မွမရြာခဲ့ဘူး …မိုးကေတာ့ အံု႕ေနတာပဲ ေလကေတာ့တိုက္ေနတာပဲ ေရမပါတာခက္တယ္လို႕ေတာင္ညည္းမိတယ္ .. ေတာင္ကလာမွမိုးဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ဘယ္ကထြက္လာလို႕မိုးမဟုတ္တာလည္းမသိဘူး ……

အသြားတုန္းကေတာ့ မိုးမရြာလို႕ေတာ္ေသးရဲ႕ အျပန္က်ရင္ေကာမိုးမိအံုးမွာလားလို႕ စိတ္ကေတြးေနမိတာေတာ့ အမွန္ပါ…..မိုးကလညး္တစ္ေနကုန္ကို အံု႕ေနတာ ဟိုးအေဝးမွာျမင္ေနရတဲ့ေတာင္တန္းေလး ေတာင္ မ်က္စိေအာက္ကေနေပ်ာက္ေနတယ္ .. အရင္တုန္းကဆို အလုပ္လုပ္ေနရင္း အဲ့ဒီေတာင္တန္းေလးကို ၾကည့္မိရင္ စိတ္ကအတိတ္ကိုေရာက္ေရာက္ သြားမိတာ အမွန္ပဲ ….ဒီေန႕ေတာ့ ေတာင္တန္းၾကီးကို မေတြ႕မိေတာ့ စိတ္ထဲမွာတစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလိုပါပဲ…………မိုးကအဲ့ဒီေလာက္ေတာင္အံု႕မွိဳင္းေနတာ……ဒီအခ်ိန္ေတာက္တဲ့ေအာ္လို႕ကေတာ့ လိုက္ရည္ျပီးသားပဲ… မိုးလားေလလား လို႕ …..

တကယ္ပါဗ်ာ … ဒီေန႕ေလ မိုးတစ္စက္မွမရြာခဲ့ဘူး…….ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္နားထဲမွာေတာ့ ရြာရန္ရြာနွဳနး္ ၅၀ ရွိသည္ဆိုတာၾကီးကို သတိရမိေနတုန္းပဲ ……………..

{ေႏွာင္းဝႆန္}